اختراع روش تعيين محدوده پايداري استاتيكي محفظه احتراق توربين گاز، روشي نوين جهت تعيين كمي محدوده خاموشي شعله و ارزيابي كيفي رفتار شعله در نزديكي شرايط خاموشي است كه كاربرد آن در تحليل، طراحي و بهينه‌سازي محفظه‌هاي احتراق توربين‌هاي گاز مي‌باشد. اساس اين روش مبتني بر شبيه‌سازي عددي جريان واكنشي در محفظه احتراق توربين گاز با استفاده از ابزار ديناميك سيالات محاسباتي، استفاده از نتايج شبيه‌سازي عددي جريان واكنشي در محفظه احتراق و پس‌پردازش نتايج مزبور، و در نهايت تخمين محدوده خاموشي و يا ارزيابي فرآيند خاموشي بر مبناي خروجي‌هاي پس‌پردازش نتايج شبيه‌سازي عددي مي‌باشد. با تلفيق روش تعيين كمي محدوده خاموشي شعله و روش ارزيابي كيفي رفتار شعله در نزديكي شرايط خاموشي مورد ادعا، محدوده و رفتار پايداري شعله آشفته در هر نوع محفظه احتراق توربين گاز كه در آن از نواحي بازچرخش جهت پايدارسازي شعله استفاده شده، با دقت مطلوب كاربردهاي مهندسي پيش‌بيني مي‌گردد.

روش مورد ادعا مربوط است به چيدمان‌هاي مختلف تزريق چندمرحله‌اي سوخت در محفظه‌هاي احتراق موتورهاي توربين گاز به منظور كنترل ميزان آلاينده‌ها و حاشيه پايداري شعله در كل محدوده كاري پايا و گذراي توربين، در شرايط محيطي متنوع و با استفاده از سوخت‌هاي مختلف. با استفاده از تزريق چندمرحله‌اي سوخت همچنين مي‌توان عملكرد اشتعال، ميزان راندمان احتراق و پروفيل دماي خروجي محفظه در شرايط كاري مختلف را نيز بهينه نمود. در چيدمان عمومي روش مورد ادعا، فضاي احتراق شامل يك يا چند محفظه احتراق و هر محفظه شامل يك يا چند مجموعه برنر و هر برنر شامل يك يا چند مسير سوخت مجزا بوده و مقدار سوخت مسيرهاي سوخت‌رساني مختلف بر حسب نيازمندي‌هاي كاربردي موتور توسط سيستم كنترل آن تعيين مي‌گردد. با تلفيق روش‌هاي تزريق چندمرحله‌اي سوخت، كاركرد موتور در شرايط مختلف بهينه مي‌شود. اساس روش مورد ادعا مبتني است بر تنظيم دبي سوخت مسيرهاي مختلف سوخت‌رساني منتهي به فضاي هندسي مربوط به احتراق، بر مبناي يك استراتژي تقسيم سوخت معين. استراتژي تقسيم سوخت محفظه به عنوان بخشي از واحد كنترل موتور، نحوه تقسيم سوخت (يا سوخت‌هاي مختلف) بين نواحي گوناگون فضاي احتراق را برحسب مجموعه داده‌هاي عملكردي موتور و شرايط محيط كاري آن تعيين مي‌كند. با استفاده از اين روش، نحوه توزيع سوخت (و لذا استوكيومتري) در نواحي مختلف فضاي احتراق كنترل شده و كاركرد موتور در شرايط مختلف بهينه مي‌گردد. روش مورد ادعا قابل اعمال به كليه انواع توربين‌هاي گاز زميني و هوايي در سايزهاي ميكرو تا ماكرو بوده و مي‌تواند به همراه رويكردهاي كنترل توزيع هواي ورودي و يا به تنهايي مورد استفاده قرار گيرد. همچنين روش مزبور قابل اعمال به پيكربندي‌هاي گوناگون سيكل توربين و نيز پيكربندي‌هاي مختلف محفظه احتراق مي‌باشد.